maandag 26 mei 2008

Ode aan de niet-levende figuurtjes

Twee burka’s in gevecht met elkaar. Of een boze blanke die op de ‘doeken’ ingaat. Of gewoon een paar baardenmannen in een knokpartij met witte piefen.
Ik visualiseer wat Gregorius Nekschot getekend kan hebben. Opgepakt is-ie, vorige week. Omdat hij moslims beledigd zou hebben met zijn cartoons.
Maar tegenwoordig wordt toch alles getekend. In het dagblad lees ik elke ochtend over de belevenissen van ‘Single’. En dan pik ik ook meteen de strips over die dikke Toos en Henk mee.
Zo kan bijna iedereen zich beledigd voelen. Ben je alleenstaand of heb je een bierbuik, dan kunnen de dagelijkse stripjes al op jouw ‘levensverhaal’ slaan. Als Toos per ongeluk door haar stoel krakt vanwege haar gewicht, dan ga je toch ook niet Kusters aanklagen. Alleen omdat jij van de week ook door de tuinstoel heen zakte.
En wie beslist eigenlijk dat Nekschot te ver is gegaan. Laten we eerlijk zijn, de moslims zijn intussen wel wat gewend. Met al die kritiek van Rita, Geert en alle anderen.
Voor hetzelfde geld tekent iemand aan de andere kant van de wereld een flink stuk kaas op klompen, met een jointje in een van de gaten. Moet die tekenaar dan ook meteen achter de tralies verdwijnen?
Ik vind het maar onzin. Laat mij elke ochtend lekker genieten van de stripjes en plaatjes. Maakt mij niet uit wat er getekend wordt. Al is het een afromeisje met in de ene hand een joint en in de andere een pistool. Ik weet toch dat ik dat niet ben. Ben tenslotte anti allebei.
Laten we ons niet druk maken om een simpele tekening. Nekschot is de bak toch alweer uit. En eerlijk gezegd maakt zijn naam mij banger dan zijn tekeningen.

zaterdag 17 mei 2008

Oppassen geblazen!

Met mijn voet op het pedaal kijk ik omhoog. Ging nog net, het was bijna rood. Gelukkig is er geen politieauto te bekennen. Een paar straten verderop had ik beter kunnen stoppen. Zeker vanaf volgend jaar. Als ik dan door rood rijd, moet ik 200 euro achterlaten bij de Oosterburen. Ik ben soms nog wat voorzichtig als beginnend rijder. Over een boete van 600 euro hoef ik me voorlopig niet druk te maken. Boven de maximumsnelheid durf ik toch niet te komen. Voor die van 500 ben ik ook niet bang. Alcoholische drankjes laat ik altijd staan. Een blaastest langs de weg maakt voor mij niet uit. Helaas zijn er genoeg anderen die niet zo zijn als ik. Ze zoeven met een rotsnelheid langs mij heen op de autosnelweg. Maar ze worden toch wel op de vingers getikt. De vraag is of die snelheidsduivels anders gaan rijden na hun boete. Volgens mij maakt de hoeveelheid euro’s helemaal niet uit. Boete is boete. Altijd vervelend als je er een door de brievenbus krijgt. Erna gaat het leven weer door. Die wat het lekker vinden om te crossen op de snelweg, doen dat toch wel. En bij een beetje haast nog snel even door rood. Ik vraag me af wat de overheid ermee wil bereiken. Prima als ze van het extra geld veiligere wegen maken. Of een mooi viaduct bouwen. In Nederland schijnen de boetegelden richting gratis schoolboeken te gaan. Fijn voor scholieren en vooral voor hun ouders. Maar daar doen we het toch niet voor? Daarbij vind ik dat er ook wel wat afspraken gemaakt mogen worden met die van over de grens. Het is toch belachelijk dat ik een paar kilometer verderop ineens veel harder mag rijden. En na een overtreding moet ik er ook nog een veel dikkere boete betalen dan hier om de hoek. In onze Euregio zou wat extra samenwerking geen luxe zijn. Toch rijd ik de volgende keer liever niet door als ik een oranje lichtje zie. Zeker niet bij de buren.