Duizelig van de mogelijkheden

Vrijheid brengt problemen met zich mee. Neem de gemiddelde Nederlander. Die blijkt, zo staat in de internetkrant, gestrest te worden als zijn vakanties niet zijn afgestemd op die van de collega’s. Ook is-ie nerveus als er geen vakantiekrachten worden ingeschakeld.
Ik heb juist moeite met mijn vluchtdrang. Weg moet ik. Maar waar naartoe? Frankrijk heb ik al gehad dit jaar. En Spanje ook.
Nee, ik ben geen luxe dametje. Ik verlang gewoon naar een ander uitzicht.
Een leuk, goedkoop en ook nog eens niet te ver vakantieoord vinden blijkt niet gemakkelijk. Denk aan het eigen land. Eerst zou dat nog de bestemming zijn, maar inmiddels vind ik de Nederlandse hotelletjes te duur.
Surfend op het net zie ik reisjes naar Venetië, Monaco, New York en Lissabon. Bij het zien van de vele eurotekens en nog meer getalletjes erachter, voel ik een steek in mijn maag.
Ik heb niet alleen drang om te vluchten. Maar ook nog angst om geld uit te geven! Dat kan toch niet. Studeer ik psychologie en dan heb ik nog last van allerlei stoornissen.
Hoe ik de afwijkingen uit mijn hoofd moet verdrijven weet ik niet. Misschien leer ik dat in mijn komende studiejaar.
Ik waag nog een laatste sprong in de diepe zee van vakantielanden. Een aanbieding trekt de aandacht en verzacht uiteindelijk ook mijn pijn.
Voldaan staar ik een dag later naar mijn reispapieren. Mijn gedachten dwalen af naar mooie gebouwen, water en natuur.
Stress is nergens meer voor nodig. Niet over vakantiedagen of uithulpkrachten. En al helemaal niet door vluchtdrang of angst om geld uit te geven.
De reisjes liggen tenslotte voor het oprapen! En wat betreft mijn zuinigheid? Ik geef van nu af aan het goede voorbeeld: niet stressen in de vakantie. Geniet van de vrijheid!

Gelukzalig vakantiegenot

Geen tentamens meer. Niet alleen nog maar voetbal op tv. En zelfs geen sigarettenrook meer in de cafés. Het kan niet op. Beter kan het niet!
Dit is voor mij nu echt vakantiegevoel. Lezen waar ik zelf zin in heb. Geen vervelende studieboeken meer die mij constant omringen.
Mijn eigen televisieprogramma’s en goedkope dvd’s kunnen kijken. Zonder dat mijn vader met een boos gezicht toekijkt, waarop ik besef dat er weer een voetbalwedstrijd gekeken dient te worden.
En dan nog het ultieme genot: geen stinkende dreadlocks meer na het uitgaan! Ik hoef mijn kleren niet meer te lijf te gaan met spuitbussen na een avondje dansen.
Het enige dat hier nog goed bij zou passen is een verbod op volzuipen onder jongeren. Hoef ik tenminste ook niet meer te wijken voor die straalbezopen jongemannen.
En dan doe er ook maar meteen een herindeling voor de televisieprogramma’s bij. Voetbal komt er vanaf nu alleen nog op als ik aan de studie zit. Als ik mijn hoofdstukken heb afgewerkt, is de wedstrijd net afgelopen. Tijd voor ontspanning, met humoristische series waarbij ik even niet hoef na te denken.
Als ik het dan helemaal mag uitkiezen, wil ik ook nog wel wat meer vrije tijd. De tijdsverdeling waarin ik studeer en ontspan moet vanaf nu gelijk worden. Niet meer avonden lang studeren en een uurtje tijd om te wielrennen. In plaats daarvan wordt het: sporten als ik er zin in heb. En studeren als het echt nodig is.
Het klinkt allemaal te goed voor woorden. Misschien moet ik toch maar eerst blij zijn met het goede begin dat gezet is.
Ik verheug me nu al op de eerstvolgende keer uitgaan. Is het alleen te hopen dat er dan niet net een belangrijke voetbalwedstrijd plaatsvindt, waarvan ik niks afweet. Als ze dan met z’n allen vanaf het terras gericht zijn op het televisiescherm, met een sigaretje in de hand, ben ik nog de pineut…